Jak grać na giełdzie? Podstawy inwestowania na rynku kapitałowym

Jak grać na giełdzie? Podstawy inwestowania na rynku kapitałowym

Grając na giełdzie można posługiwać się różnego rodzaju technikami i strategiami inwestycyjnymi. Stosowane metody zależą w dużej mierze od osobowości inwestora, jego awersji do ryzyka, doświadczenia, preferencji oraz kwoty posiadanego kapitału. W literaturze dotyczącej inwestowania na giełdzie, wśród najważniejszych technik wspomagających decyzje inwestycyjne wymienia się analizę techniczną oraz analizę fundamentalną. Wielu inwestorów stosuje także tzw. technikę połączoną, która łączy w sobie obie te metody przez, co pozwala na osiągnięcie lepszych rezultatów.

Analiza fundamentalna, jak sama nazwa wskazuje opiera się na tzw. „fundamentach”, czyli na kondycji gospodarki i branży oraz samego emitenta papierów wartościowych. Analiza fundamentalna składa się najczęściej z kilku następujących po sobie etapów i obejmuje: analizę makroekonomiczną (w tym: analizę aktualnej sytuacji społeczno-gospodarczej oraz politycznej), analizę sektorową (branżową), analizę sytuacyjną (pozwalającą na zbadanie danej Spółki pod kątem „siły” i perspektyw rynkowych na tle całego sektora) oraz analizę finansową, która obejmuje badanie sprawozdań finansowych spółki i wycenę jej akcji (fundamentaliści wykorzystują w tym celu grupy wskaźników: rentowności, płynności, obrotowości, zadłużenia oraz wskaźniki rynku kapitałowego).

Podsumowując powyższe można zauważyć, że głównym celem analizy fundamentalnej jest zbadanie sytuacji majątkowo-finansowej spółek oraz ich wycena, która prowadzi do wyznaczenia tzw. wartości wewnętrznej akcji. Jeżeli wartość wewnętrzna akcji danej spółki jest wyższa od jej obecnej ceny rynkowej (tj. aktualnego kursu giełdowego) oznacza to, że walor ten jest niedowartościowany, więc jest to dobra okazja inwestycyjna. W przypadku odwrotnym mamy do czynienia z tzw. akcjami przewartościowanymi, które należałoby sprzedać. Zależności te przedstawiono na rysunku poniżej.

Innym narzędziem wspomagającym decyzje inwestycyjne jest analiza techniczna. Analiza techniczna zwana inaczej analizą wykresów polega na ocenie historycznego kształtowania się cen papierów wartościowych w celu określenia prawdopodobnych przyszłych cen i przewidywania punktów zwrotnych, w których nastąpi zmiana kierunku trendu. Narzędziem wspierającym analizę fundamentalną są instrumenty analizy statystycznej, takie jak np. średnia ruchoma czy odchylenie standardowe. Podstawowe założenia analizy technicznej można zawrzeć w trzech zasadach:

• rynek dyskontuje wszystko,
• ceny podlegają trendom,
• historia się powtarza.

Głównym założeniem analizy technicznej jest stwierdzenie, że ceny akcji zmieniają się według możliwych do zaobserwowania, powtarzalnych schematów (zwanych formacjami), a zależnie od zastosowanego modelu można zauważyć powtarzalność pewnych figur geometrycznych lub zachowanie wskaźników technicznych. Co ciekawe, analitycy techniczni najczęściej całkowicie odrzucają informacje fundamentalne, ponieważ uważają, iż są one już wkalkulowane w cenę akcji, dlatego według nich jedyną charakterystyką, którą warto obserwować są ruchy cen akcji. Z kolei, zdaniem fundamentalistów analiza techniczna jest niczym innym, jak samosprawdzającą się prognozą, gdyż kiedy większość uczestników rynku ma podobne zdanie na temat danej akcji, decyzje dotyczące kupna i sprzedaży zawierane są na podstawie prawdopodobnego ruchu cenowego, co doprowadza do sytuacji, w której cena faktycznie podąża w kierunku, który wybrała większość. Całkowite ignorowanie „fundamentów” takich, jak np. poziom zadłużenia i zysków może, jednak doprowadzić do podjęcia niewłaściwej decyzji inwestycyjnej – np. na skutek działania spekulantów, czy też pod wpływem emocji. Co więcej, w niektórych przypadkach inwestor może uzyskać sprzeczne informacje, gdyż zdarza się, że wskaźniki techniczne wzajemnie się wykluczają, przez co może zaistnieć sytuacja, w której jeden miernik będzie sugerował na kupno, a drugi sprzedaż danego instrumentu finansowego.

W przypadku korzystania z tzw. techniki połączonej w pierwszej kolejności należy wyselekcjonować grupę potencjalnych spółek przy pomocy analizy fundamentalnej, a dopiero później stosując analizę techniczną wytypować najlepsze okazje i wyszukać spółki, które dają sygnały do kupna. Podsumowując powyższe techniki można, więc stwierdzić, że analiza fundamentalna odpowiada na pytanie: które akcje kupić? Z kolei zadaniem analizy technicznej jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: kiedy je kupić?

Gdy już wyselekcjonujemy spółki, w które chcemy zainwestować przystępujemy do zakupu akcji, czego dokonuje się za pośrednictwem banku lub biura maklerskiego na specjalnie założonym do tego celu rachunku maklerskim. Aby kupić akcje wypełnia się formularz zlecenia zakupu, w którym należy wybrać typ instrumentu, wpisać nazwę spółki, a także podać: liczbę akcji, limit ceny i datę ważności zlecenia. W formularzach kupna i sprzedaży znajdziemy też następujące skróty: PKC (Po Każdej Cenie), PCR (Po Cenie Rynkowej) oraz PCRO (Po Cenie Rynkowej na Otwarcie). Kurs akcji ustalany jest w oparciu o składane przez inwestorów zlecenia kupna i sprzedaży, a więc może się zdarzyć, że jeśli wiele osób chce kupić dany walor po tej samej cenie stworzy się „kolejka”, na skutek czego na koniec sesji otrzymamy pieniądze z powrotem. W takiej sytuacji można spróbować ponownie lub anulować zlecenie i złożyć je jeszcze raz z wyższym limitem ceny.

Na zakończenie warto też przypomnieć, że zyski kapitałowe obarczone są 19% podatkiem Belki, który należy rozliczyć za pomocą deklaracji podatkowej PIT-38 na podstawie dostarczonego przez bank formularza PIT-8C.