Inwestowanie na giełdzie za pośrednictwem domu maklerskiego
Inwestowanie na rynku kapitałowym możliwe jest dzięki członkom giełdy posiadającym prawo do zakupu i sprzedaży instrumentów finansowych. Do takich instytucji należą przede wszystkim domy maklerskie oraz banki prowadzące działalność maklerską. W Polsce domy maklerskie mogą działać w różnych formach organizacyjno-prawnych, w tym jako spółki: z ograniczoną odpowiedzialnością, partnerskie, jawne, akcyjne, komandytowe lub komandytowo-akcyjne. Wyróżnia się dwie podstawowe grupy instytucji maklerskich – są to: uczestnicy krajowi, w skład których wchodzą domy maklerskie sensu stricto, a także banki wykonujące działalność maklerską oraz - podmioty międzynarodowe promujące własne usługi na terenie Polski w formie oddziałów.
Zgodnie z art. 69 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi dom maklerski musi posiadać wszelkie niezbędne pozwolenia zezwalające mu na obrót papierami wartościowymi, doradztwo inwestycyjne oraz zarządzanie portfelami instrumentów finansowych. Ponadto biuro maklerskie jako instytucja finansowa podlega nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego (KNF), która czuwa nad ochroną interesów wszystkich członków szeroko rozumianego rynku finansowego. Co więcej, każdy dom maklerski musi być członkiem systemu rekompensat prowadzonego przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych (KDPW), dzięki czemu interesy klientów w razie upadku biura maklerskiego są zabezpieczone. Podsumowując powyższe fakty można, więc stwierdzić, że dom maklerski jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność maklerską i pozostającym pod ścisłym nadzorem państwa, przy czym jako działalność maklerską rozumie się m.in.: obracanie papierami wartościowymi w swoim imieniu, ale na rzecz klienta, prowadzenie doradztwa inwestycyjnego oraz zarządzanie portfelami z jednym lub większą ilością instrumentów finansowych. Pełną listę czynności maklerskich można znaleźć w art. 69 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. 2005 nr 183 poz. 1538).
Za pośrednictwem domu maklerskiego inwestor indywidualny może kupować i sprzedawać akcje wykorzystując w tym celu specjalnie otworzony rachunek brokerski. Rachunek inwestycyjny założony w biurze maklerskim daje możliwość składania odpowiednich dyspozycji i przekazywania zleceń, za które instytucje te pobierają prowizje zależne od wartości transakcji. Otworzyć rachunek maklerski może tylko osoba pełnoletnia legitymująca się ważnym dowodem osobistym. Dokonując wyboru domu maklerskiego należy zwrócić uwagę przede wszystkim na wysokość opłat i prowizji, funkcjonalność platformy oraz ofertę, czyli dostępność interesujących nas rynków i instrumentów (np. surowców, walut, obligacji czy akcji konkretnych spółek). Nie bez znaczenia (szczególnie dla inwestorów początkujących) jest także dostępność materiałów edukacyjnych. Wiele biur maklerskich udostępnia darmowe webinaria, czy kursy wprowadzające w formie video lub e-booków, dzięki którym istnieje możliwość śledzenia najważniejszych wydarzeń na bieżąco. Wśród najpopularniejszych biur maklerskich można wymienić: Dom Maklerski X-Trade Brokers oraz domy maklerskie banków: Alior Bank, PKO BP, BOŚ Bank, ING Bank, Santander Bank, BPS Bank i mBank. Pełną listę licencjonowanych biur maklerskich działających w Polsce można znaleźć na stronie Komisji Nadzoru Finansowego.
Obecnie, w większości przypadków otworzenie rachunku maklerskiego odbywa się on-line, aczkolwiek są banki, gdzie nadal preferuje się wnioski papierowe. Większość domów maklerskich posiada w swojej ofercie kilka typów rachunków, które różnią się od siebie wymaganym depozytem minimalnym, dostępem do rynków i usług dodatkowych, a także wysokością opłat. Dla inwestorów rozpoczynających swoją przygodę z rynkiem kapitałowym w większości przypadków wystarczające jest konto podstawowe, od którego należałoby zacząć. Wraz z nabieranym doświadczeniem można poszerzać rachunek o kolejne funkcjonalności.
W domach maklerskich zatrudnieni są zarówno maklerzy, jak i doradcy inwestycyjni. Z usług tych ostatnich korzystają szczególnie nowi klienci, nie mający do tej pory doświadczenia z inwestowaniem na giełdzie. Ponadto, każdy nowy inwestor trafia pod skrzydła tzw. opiekuna klienta, którego zadaniem jest określenie awersji do ryzyka oraz znajomości rynku, dzięki czemu możliwe jest ustalenie właściwej strategii inwestycyjnej i rekomendowanego koszyka instrumentów finansowych. Tzw. profil inwestora określany jest przy pomocy specjalnej, obligatoryjnej ankiety, wymaganej od 2018 roku przez dyrektywę MiFID II Unii Europejskiej. Ankieta ta podzielona jest na dwie części, a pytania dotyczą zarówno sytuacji rodzinnej i finansowej, jak i dotychczasowego doświadczenia inwestycyjnego oraz tolerancji na ryzyko.